شگفتی های پزشکی درقرآن

شگفتی‌های پزشکی در قرآن

یکی دیگر از جلوه‌های قدرت قداوند در آفرینش انسان که از شگفتی‌های آفرینش نیز هست، اختلاف سرانگشتان است. تحقیقات نشان داده است که اگر تعداد انسان‌ها از مرز میلیارد، میلیاردها هم بگذرد باز شاهد اختلاف سر انگشتان آن‌ها خواهیم بود.

خداوند به اختلاف انگشتان در قالب اثبات معاد چنین اشاره می‌فرماید:

 « آیا نمی‌پندارد که استخوان‌های او را جمع نخواهیم کرد؟ آری! توانایی بر این که (حتی خطوط سر) انگشتان را موزون و مرتب کنیم». سوره قیامت، آیات 3 و4. 

شان نزول:

«علیی بن ابی ربیع» که از مشرکان و همسایه پیامبر (ص) بود، نزد حضرت رسول رسید و از چگونگی و زمان روز قیامت پرسید و افزود: اگر آن روز را با چشمم مشاهده کنم، باز تو را تصدیق نمی‌کنمو ایمان نمی‌آورم. مگر ممکن است خداوند این استخوان‌ها را گرد آورد؟

در این جا آیه فوق بدین مناسبت نازل شد و خدا فرمود: ما می‌توانیم حتی خطوط انگشتان شما را مرتب سازیم.«بنان» در لغت به معنی انگشتان و سر انگشتان آمده است و در هردو صورت به این نکته اشاره دارد که نه تنها خداوند استخوان‌‌ها را جمع می‌کند و به حال اول باز می‌گرداند، بلکه استخوان‌های کوچک و ظریف و دقیق انگشتان را هم سر جای خود قرار می‌دهد و از آن بالاتر، این که سر انگشتان او را نیز به صورت نخست باز می‌گرداند.

نگاه علم به خطوط سر انگشت

 دانش بشری در قرن نوزده به راز اثر انگشت پی‌برد؛ این که سر انگشتان از خطوط بارز و پستی به صورت مارپیچ در بشره پوست تشکیل شده‌اند. چگونگی امتداد این خطوط در افراد فرق می‎‌کند؛ به طوری که شکل این خطوط حتی در دو قلوها، شباهتی به هم ندارند.

پوست بدن از سه قشر تشکیل شده است؛ قشر سطحی، قشر چرمی، قشر زیرجلوی، قشر سطحی پوست از سلول‌های پوششی پهن چند طبقه‌ای ساخته شده است که سلول‌های طبقه عمیق آن در حال تکثیر بوده و سلول‌های سطحی که قدیمی‌ترند به ماده شاخی تبدیل می‌گردند. در سطح پوست چین‌ها و شیارها و سوراخ‌های غدد چربی، عرق و پستان،  و برآمدگی‌هایی به نان حبه‌های جلدی یا پاپیل مشاهده می‌گردد.

پین و شیارهای سطح پوست در هر شخصی ثابت و تغییرناپذیرند.

خطوط سر انگشتان از چهار ماهگی در رحم مادر شکل می‌گیرد و تا پایان عمر تغییر نمی‌کند. با وجود پیشرفت علم در زمینه شناسایی افراد، انگشت نگاری بهترین معرف شناسایی اشخاص است و در تحقیقات جنائی برای کشف هویت مجرمان و دزدان از اثر انگشت به عنوان وسیله موثر و مطمئن استفاده می‌شود.

خون:

خداوند در چهار سوره با الفاظ مختلف به خون و نخوردن آن اشاره کرده است. در سه آیه با الفاظ شبیه به هم می‌فرماید: « انما حرم علیکم المیته و الدم... همانا او خوردن خوردن مردار و خون را بر شما حرام کرد»، سوره نحل آیه 115؛ سوره بقره آیه 173 و سوره مائده آیه 3؛ ولی در آیه 145 سوره انعام می‌فرماید: « بگو: در آن چه به سوی من وحی شده، هیچ (غذای) حرامی بر خورنده‌ای که آن را می‌خورد، نمی‌یابم! جز این که مرداری باشد یا خون ریخته شده، یا گوشت خوک، پرا که این‌(ها) پلید است.»

خون خوردن در میان اقوام و ملل جهان پیشینه‌ای طولانی دارد و در آمریکای شمالی (قدیم) با خون تغذیه می‌کردند و در دروان جاهلیت خون را می‌خوردند آن‌ها گوسفند را سر نمی‌بردند تا خونش نریزد و از بین نرود، بلکه آن را در روده می‌ریختند و بر روی آتش بریان می‌کردند و می‌خودند.

قرآن با خوردن خون به شدت مبارزه کرد و ئمه معصوم نیز ضررهای آن را توضیح دادند. مردی از امام صادق (ع) پرسید: چرا خداوند خوردن خون را حرام کرده است؟ امام فرمود: «چون باعث قساوت قلب و نابودی مهر وعاطفه است و موجب تعفن  جسم و تغییر رنگ چهره و بدن می‌شود.»

خون خواری سبب تغییر اخلاق و روحیات می‌شود. امام صادق (ع) فرمود: «آن‌ها که خون می‌خورند چنان سنگدل می‌شوند که ممکن است پدر و مادر و فرزندانشان را نیز بکشند.»

برای آشنایی بهتر با خون و علت تحریم خوردن آن لازم است محتوای خون از نگاه علمی بررسی شود تا معلوم شود چرا اسلام خون ریخته شده را پلید می‌داند یا خوردن گوشت حیوان حلال گوشت را منوط به ریختن خون از چهار رگ اصلی می‌کند.

خون در نگاه علم

خون مایع سرخ رنگی است که در تمام رگ‌ها جریان دارد و بدن را تغذیه می‌کند. اندکی شور، دارای بوی مخصوص و مرکب از گلبول‌های سفید و سرخ و پلاسما است.

مقدار خون در حیوان پستاندار، یک سیزدهم وزن بدن اوست. برای مثال انسان با وزن 65 کیلوگرم؛ 5 کیلوگرم خون دارد. همچنین در هر میلی‌متر مکعب خون دارای 5میلیون گلبول سرخ است.

خون بعد از گذشت از ریه و کبد و مشروب ساختن بدن، هنگام عبور از وریدها مسموم کننده است.

خون از مواد آلی تشکیل شده است، مواد ازتی فراوان دارد و کانون میکروب‌هاست؛ به طوری که پزشکان برای تشخیص درد و عامل اصلی مرض به خون متوسل می‌شوند تا تشخیص دهند چه میکروبی در خون وجود دارد. غالبا تا میکروب به خون نرسد، شروع به فعالیت نمی‌کند. اسلام و ادیان الهی نیز خوردن خون را ممنوع کرده‌اند.

خون محصول احتراق و تجزیه مواد است. مواد لازم زندگی را به تمام سلول‌ها می‌رساند و مواد غیر لازم را از راه کلیه، پوست و ریه دفع می‌کند. گلبول‌های سفید وظیفه دغاع از بدن را به عهده دلرند. حمل و نقل گازهای تنفسی به وسیله خون انجام می‌گیرد. و در هر لیتر خون پانصدو پنجاه گرم پلاسما و پهارصدو پنجاه گرم سلول‌های خون وجود دارد.

حکمت تحریم خون خوردن در اسلام

خوردن خون در اسلام تحریم شده است. قرآن می‌فرماید: « بگو ای پیامبر! در احکامی که به من وحی شده است، پیزی برای خورنگان طعام، حرام باشد نمی‌یابم؛ جز آن که مردار یا خون ریخته باشد». سوره انعام، آیه 145.

یکی از وظایف خون حمل سموم و مواد زائد بدن و آماده‌سازی مقدمات دفع آن‌ها از راه کلیه‌ها یا عرق کرن. مهم ترین مواد زائد عبارتند از: اوره، اسید اوریک, کرباتینین و گاز دی اکسید کربن که از راه ریه‌ها دفع می‌شود. هم چنین برخی از سموم امعاء از راه خون به کبد می‌روند تا تعدیلاتی روی آن انجام پذیرد. خطرناک‌تر از همه این‌ها، خوردن مقداری خون از راه دهان است که باعث می‌شود به دلیل شکستن پروتئین‌ها اوره خون به شدت افزایش یابد و موجب کما شود.

خون غذای انسان نیست، زیرا هموگلبین که در گلبول‌های قرمز ات: خیلی سخت هضم می‌گردد و معده تحمل آن را ندارد. از طرفی اگر خون لخته شود، به دلیل داشتن فیبرین هضم آن به مراتب سخت‌تر خواهد شد. علاوه برآن، خون محیط مناسبی برای رشد انواع میکروب‌هاست.

حکمت ذبح شرعی حیوانات

 خداوند در سوره مائده، آیه30 تاکید می‌کند که حیوانات حلال گوش را ذبح کنید. ذبح شرعی با بریده شدن وریدها و شریان‌های بزرگ گردن (چهار رگ اصلی) باعث خروج تمام خون بدن حیوان خواهد شد. دست و پا زدن حیوان ذبح شده نیز به این امر کمک خواهد کرد. گوشت‌هایی که کاملا از خون تصفیه نشده باشند، قابل مصرف نیستند، چون مایع زلالی در رگ‌هاست که امکان انتشار سریع میکروب‌ها را در داخل گوشت فراهم می‌نماید.

برگرفته از کتاب شگفتی‌های پزشکی در قرآن تالیف حسن رضا رضایی